Yine bigun Stockholm'deyiz ...

Saka saka ilk kez gitmistik ...

Tatile gidemedigimiz yazlarda, Asiye hanima 'uzme canini, 10. evlilik yildonumunde seni yurtdisina goturecem' derdim hep. Nasilsa 10 yila cok vardi. Ama cok cabuk geldi 10. yil. Cok da tekrarlamistim, kivirmaya firsat yoktu :) Ben gezmeyi O'ndan daha cok severim de, caktirma. Biz de, basbasa bir Isvec, Norvec, Danimarka turuna ciktik. Bi taraftan kulagimiz Mauritius'da ..

Tatilin ikinci gunu, Stockholm'deyken, Ingiltere numarasi gene belirdi telefonumda. James'ten haber var. 'Teklif mail ile gonderildi, biranonce oku cevabini don' diyordu. Yani en azindan ben oyle anladim . 'Tatildeyim donuste guzelce okur donerim' dedim.

Tatilin diger kisminda Asiye hanimla konusmalarimiz Mauritius uzerineydi. Turla gitmistik tatile ve gezmeye merakli 40 kisi vardi. Herkes cesaret veriyordu. Hergun sehit haberlerinin geldigi ulkeye donmeye niyeti yoktu insanlarin. 'Bi sure gidin huzurlu biyere' diyorlardi.

Kopenhag'da gezerken bi baktim onumuzde, Mauritius Okculuk takimi. Adamlara hemen yanastim, durumu anlattim. Telefon verdiler, 'gelince ararsin' dediler. Kader bizi adim adim cekiyordu Mauritius'a dogru.

Gozumuzde de hazirliklar buyuyordu. Evi kiraya verecez, esyalar nolacak ? Esyali kiraya verelim desek kim tutar ? Yanimizda ne kadar esya goturecez ? Cocuklarin okullar nolacak ?

Hay ben boyle isin ! Durup dururken basimiza dert actik ...

Neyse tatilden donunce, 3 gun icinde teklife 'EVET' cevabini dondum ...  10 yil once nikah masasindaki 'EVET' ten bu yana en onemli karardi herhalde ...

Zaten Asiye'ye, 'ben dusunmeyecem, dusunursem cok mazeret bulur vazgecerim' dedim. 'Bi kere de, cok dusunmeden bi karar vereyim, gerekirse pisman olup doneyim' diyordum.

Sonra hazirliklar basladi ... Site yonetimine evi kiraya verecegim icin bir prosedur varmi diye sormaya gittim, evi esyalariyla kiralayip ciktim. Onemli bi adimi cok kolay gectik.

Sonra esyalarin toplanmasi. O pek kolay olmadi ... Bir aydan fazla bir sure bavullarla yasadik. Corap arasan bes bavul karistiriyorsun ... Ucus tarihimiz 28 Eylul, kiracimiz 31 Agustos'ta yerlesmek istiyor. Bi de disarda kaldik mi !

Kalmadik aslinda, ben otel ayarlarim diye dusunurken, bircok arkadasimiz davet ettiler. Misafir oldugumuz Cagri, Hikmet, Turan kardeslerime sonsuz tesekkurler ...

Bu arada gidecegim duyulmaya basladi ...

'Cennete gidiyorsun' diyenler ...
'Benim balayina gittigim yere sen calismaya gidiyorsun, bu ne bal' diyenler ...
'Adam lazimsa gelelim' diyenleri hic saymiyorum, herkes dedi ...
'Radikal karar', 'Ulkeden en dogru zamanda kaciyorsun', 'Nasil buldun' gibi sorulari yuzlerce kez cevapladim ...

Istanbul'da herkes destekliyordu, ancak memlekete gidince bi tane olumlu yorum gelmedi ...
'Gul gibi is birakip gidilir mi' ...
'Istanbul'da rahat mi batti' ...
'Ne isin var oralarda' ...

Asiye dedim, memlekette 2 gun fazla kalsam gitmekten vazgececem ... Boyle anlarda hep bir yil sonra cocuklarin takir takir Ingilizce konustuklarini gozumun onune getirip, gitme istegimi tazeliyordum ...

Kah oyle, kah boyle veda turlari, yemekler devam ediyordu ... Istanbul'da son bir ay, oglen bi yemek, aksam baska bir yemek, gece ucuncu bir yere davet seklinde devam ettik ...

Dislere son bi kontrol yapiliyor

Paskistan'li dostlarla veda yemegi

Nesrin ve Ismail son gunlerde cok kahrimizi cekti

Oguz baskana, milletvekilimize veda etmeden gidemezdim

Hiko ile Istanbul'daki son birkac gunumde birlikte takildik

Kardesim ve esi demiyorum. Erkek kardesim, kiz kardesim ...

as

Ilkay ve ailesi ile bir 3. kopru hatirasi ...

as

Ortam ve ailesi ile son bi veda pozu

Emir'in tiyatro kursuna vedasi